Okul Öncesi Anneler Günü ile ilgili Skeçler
Anneler günü ile ilgili Skeç arıyorsanız aşağıdaki 2 ayrı skeç’e gözatabilirisniz
Ana Yüreği
Roller
Köyün Delisi
Anne
Genç Kız ( Ayşe )
Genç ( Ahmet )
Sahne I
Köyün Delisi : Ben bu köyün delisiyim , fakat bu köy benden daha çok delilerini gördü..Bilirmisiniz , bir martı hikayesi vardır. Martılar güneye göç ederken dişi martı, bir bataklığa düşer ve batmaya başlar.Bunu gören erkek martı sevgilisini kurtarmak için bataklığa doğru süzülür, sevgilisini kurtarmak istereken kendiside bataklığa saplanır. Ve Anne yüreği ağır basıp anne martı kendisini bataklığa siper edip dişi ve erkek martının kurtulmasını sağlar. Bataklığa gömülüp can verir. Bu, hikayedede Ahmet Ayşeyi çok sever, fakat Ayşe Ahmetin annesine sarılmasını ve sevgisini kıskanmaktadır. Bakalım Ahmet kendi cırpıntısı ile kendini bataklıktan kurtarabilicek mi? Yoksa annesinin siper olmasını mı bekleyecektir..
( Anne, Hamur açmakta ve ufaktan bir türkü mırılıdanmaktadır. O sırada Ahmet ve Ayşe el ele içeri girerler. )
Ahmet : Anam, koyun gözlüm ne çok özlemişim seni. Köyün kokusu burnumda tütüyor..
(Anne ile sarılırlar, ve bunu gören Ayşenin jest,mimikleri değişir)
Anne : Hoşgeldin, evlad siz oturun ben size bir kahve pişireyim. Geliyorum.
(Anne Mutfağa doğru gider.)
Ayşe : Ahmet, sen anneni benden daha çok seviyorsun.
Ahmet : Hayır canım ben seni seviyorum.
Ayşe : Hayır sana inanmıyorum.
Ahmet : Sana bunu ispatlayabilirsin, senin için canımı vermeye bile razıyım.
Ayşe : Sen beni annenden daha çok seviyorsan, anneni öldürüp kalbini bana getirmelisin ..
Ahmet : (Şaşırır.) E.. E.. E.. Evet! Bunu sana ispatlayacağım
( Anne, hararetli konuşmaları duyarak içeri gelir.)
Ayşe : Neyse, ben gidiyorum sen benim dediğimi yapmayı unutma
( Kız sahneden çıkar. Oyuncular oldukları şekilde donar,hareket etmezler. Köyün delisi söze girer. )
Köyün Delisi : Evet, Ahmet sevgisi için öyle gözünü karatmış bir şekilde gözüküyor, bakalım bizim martı evladının kurtulması için bataklığa siper alan anne martıyı daha çok bataklığa mı gömecek, yoksa başında vezirmi edicek. İzleyelim görelim.. )
Ahmet : Ana ben Ayşe’yi çok seviyorum.
Anne : Oğul nasıl istersen öyle yap. Yaşam senin yaşamın.
Ahmet : İşte, onun hakkında seninle konuşmalıyım.
Anne : E hadi de bakalım..
Ahmet : Şey anne, ben ayşe için herşeyi yapabilirim. Şey işte ya, seviyorum onu.
Anne : Çıkart hele ağzında ki şu baklayı.
Ahmet : Neyse, bahçeye bi çıkalım ana ben sana orda anlatırım.
Anne : E hadi gel çıkalım madem.
( Bahçeye çıkarlar. Ahmet ne yapacağını düşünmektedir. Bir beş saniye sağa sola bakınır.)
Ahmet : Ana sen şöyle paravanın arkasına geç bi ben geliyorum.
Anne : Bekliyorum, oğul hadi çabuk ol.
(Ahmet, bahçedeki boçağı alarak paravanın arkasına geçer. Ve acı bir feryat duyulur “evladım” diye. Ahmet bir on saniye kadar sonra üstü başı kan içinde elinde sarıp sarmaladığı annesinin kalbi ile görülür. Ve o şekilde donar,hareket etmez. Köyün Delisi tekrar söze girer.)
Köyün Delisi : Hani ” Cennet annelerin ayakları altındadır.” derler. Bu durum anneliğin, ayaklar altına alınmış şeklinde biraz. Kedi olmadan kuş kapmaya çalışanın sonu hüsran olur derler hani ya büyüklerimiz. Neyse, yar sevgisi ana sevgisinin ötesine geçince bu tarz olaylar kaçınılmaz oluyor. Bakalım serüvenin bu kısmında neler yaşanacak..
Ahmet : Seni seviyorum demiştim. Bunu sana ispatlamaya geliyorum
( Ve bir heyecanla koşmaya başlar, fakat bir yere takılır elinde ki kalp karşıdan gelmekte olan sevgilisinin ayaklarının dibine düşer ve kalp dile gelir.. )
Anne Yüreği : Bir yerine birşey oldumu oğul ?
Ahmet : ( Ağlamaklı ve şaşkın bir halde Kalbi almak için yere eğilir, kalbi alır ve beş on saniye göz göze gelirler. ) Sen .. Sen..
(Ve arkasını dönerek, bir kaç adım atar daha sonrada dizlerinin üzerine çökerek ağlamaya başlar. Ve sahne tekrar donar. Köyün delisi tekrar belirir. )
Köyün Delisi : Ahmet,Ayşe, Ahmetin annesi bir yaşamın yitik öyküsü. Peki ya ben kimmiyim? Bu köyün bir zamanlar annesinin canına kıyan bir garip avaresiyim..
( Ve Koyverdin gittin beni şarkısı çalınmaya başlar, perde kapanır tekrar açılır oyuncular seyirciyi selamlar oyun biter . )
SON
Ana Yüreği
Koyverdin gittin beni ..
Bir anam vardı birde yüreği,
Koy verdin gittin beni,
Koy verdin gittin beni.
Çıktım köyün kahvesine,
Bir demli çay niyetine,
Bütün ahali bana düşman olmuş,
Sen kara toprağa düştün düşeli,
Sen kara toprağa düştün düşeli.
Hala sıcak duruyor, yatağın,
Anıların yüreğimde,
Yanlızlıklar yatağında.
Benim dünyam zindan olmuş,
Senin canına kıydım kıyalı,
Senin canına kıydım kıyalı,
Kınalı koyun ağıt yakar,
Çoban bir dertli çalar kavalı,
Bütün ahali bana düşman olmuş
Sen kara toprağa düştün düşeli,
Sen kara toprağa düştün düşeli.
( Türkü tarzında bestelenicek bir türkü sözleri .. )
Anneler günü Skeç-2
Sınıf ortamı. Teneffüste olan öğrenciler dağınık bir şekilde sınıfta durmaktadırlar. Ön sırada oturan
iki kız öğrenci kendi aralarında konuşmaktadır.
SELİN- Neyin var Ayşe? Bugün çok dalgınsın. Seni üzen bir şey mi var?
AYŞE- Bi’şey yok…
SELİN- Hadi canım, ben seni bilmez miyim? Bal gibi üzgünsün işte…
AYŞE- Selin, sen benim en iyi arkadaşımsın değil mi?
SELİN- Tabi en iyi arkadaşınım. Hadi söyle, ne oldu?
AYŞE-( Önüne bakarak) Selin, galiba annemle babam ayrılacaklar…
SELİN-( Heyecanla) Gerçekten mi? Nerden biliyorsun? Annen mi söyledi?
AYŞE- Hayır, annem söylemedi. Ben dün uyumaya çalışırken onların yüksek sesle konuştuklarını duydum; kavga ediyorlar sandım. Kulak kabarttım. Annem: “ Bizim ayrılmamız Ayşe’yi çok üzecek.
Bu durumu ona nasıl açıklayacağız?” diye sordu. Babam da: “ Ayşe çok akıllı bir çocuk. Eminim bizi anlayacaktır.” dedi. Sonra annem: “ Yavaş sesle konuş! Ayşe bizi duyabilir “ dedi. Daha sonra ne konuştuklarını duyamadım. Sabaha kadar uyumadım. ( Sıraya başını yan koyarak ) Hem çok üzgünüm hem de uykusuz…
SELİN- Canım arkadaşım benim. Belki de yanlış anlamışsındır. Üzülme. Hem bu her şeyin sonu değil ki! Anneler ve babalar ayrılsa da çocuklarını çok severler. Hem bak, benim annemle babam da ayrı; ama ben ikisini de görüyorum.
AYŞE-( Başını sıradan kaldırır) Ama Selin, sen her zaman bana “anneme gidiyorum, babamı özlüyorum; babama gidiyorum, annemi özlüyorum” demez misin? Ben okuldan eve gittiğimde beni annemin karşılamasına, akşam olunca da babamın işten gelip birlikte yemeğe oturmamıza öyle alıştım ki! Ben, ikisini de aynı evde görmek istiyorum.
SELİN- Haklısın…( Birden sinirlenir) Hiç anlamıyorum şu anne babaları. Madem ayrılacaklar niye çocuk yapıyorlar? Zaten olan bize oluyor.
AYŞE- Tabi ya, niye masallardaki gibi olmuyor? Anneler, babalar ve çocuklar ömür boyu mutlu mutlu yaşamıyorlar?
SELİN- Kızım, masal bu masal. Gerçekler başka…
( Bu arada yanlarına arkadaşları Didem yaklaşır. Ayşe ve Selin konuşmayı keserler.)
DİDEM- Hadi koşmaca oynayalım
AYŞE- Yok Didem. Biz oynamayacağız. Sen başkasıyla oyna…
DİDEM- Neyiniz var? Bana küstünüz mü?
AYŞE- Yok canım, niye küselim? Ben biraz yorgunum da…
1
DİDEM- İyi, zaten benim de oynamaya isteğim yoktu. Yanınıza oturabilir miyim?
SELİN- Otur tabi. N’oldu? Niye oynamak istemiyorsun?
DİDEM- Çocuklar, biliyor musunuz? Yarın Anneler Günü…Ben anneler gününden nefret ediyorum! Niye böyle bir gün yaparlar ki! Annesi olmayan çocukları niye düşünmezler?
SELİN- Canım benim. Haklısın. Senin annen öldü ama şunu bil ki çok şanslısın; çünkü seni çok seven bir üvey annen var. Sen de onun gününü kutlayabilirsin.
DİDEM- Evet, aslında doğru; ama ben Serpil annemi çok sevmeme rağmen annemin de hayatta olmasını isterdim.
AYŞE- Yani annen baban ayrılsalardı bile mi?
DİDEM- Elbette. O zaman her ikisini de özlediğimde görebilirdim. Ama şimdi annemi görmem imkânsız.
AYŞE- Haklısın Didem. Aslında benim bu kadar çok üzülmemem gerekiyor.
DİDEM- Sen neden üzülüyorsun ki? Senin annen de baban da ayrı değiller.
AYŞE- Boşver( Arkadaşı Didemi öper) Sonra anlatırım. Bak, ben anneme en sevdiği parfümü alacağım Anneler Gününde. Sen de benimle gel. Birlikte Serpil Annene de bir hediye seçelim. Hem annem sana yardımcı olur. En çok ne sever Serpil Annen?
DİDEM- Kitap…( Gülerek) Tam bir kitap kurdu o… O kadar çok okuyor ki… Eminim gözlükleri bu yüzden takıyor. Çok okumaktan gözleri bozulmuş.
AYŞE- Akıllım hiç olur mu? Öyle olsaydı Türkiye’de insanların hiç gözlük takmaması gerekirdi. Çünkü Türkiye’de kitap okuyan çok az.
DİDEM- Doğru… Bak öğretmenimiz de çok kitap okuyor; ama gözlük takmıyor. Yaramaz Ali de hiç kitap okumaz; ama gözlük takıyor.
( Hep birlikte gülerler)
( Zil çalar. Öğrenciler yerlerine otururlar. Sınıfa öğretmen girer.)
ÖĞRETMEN- Beslenmelerinizi yediniz mi çocuklar?
SINIF- Eveeeet !
ÖĞRETMEN- Aferin size. Pekiii, ellerinizi yıkadınız mı?
SINIF- Eveeet öğretmenim!
ÖĞRETMEN- Çocuklar, canlıların hepsi faydalı değildir. Kirli bir el üzerinde veya fırçalanmamış bir ağızda milyonlarca bizim hasta olmamıza yol açan mikroplar vardır. Bu canlılara bakteri, virüs, mikrop gibi adlar verilir.
ALİ- Öğretmenim, annem bana kızdığı zaman hep “mikrop” der. Onu hasta ettiğim için mi?
( Bütün sınıf güler) 2
ÖĞRETMEN- Bilemem Ali, en iyisi sen bunu annene sor.
GÖKTUĞ- Öğretmenim, annem bana da “ sen benim ilk gözağrımsın” der. Bu kötü bir şey mi? Ben ağrı mıyım?
ÖĞRETMEN- ( Güler) Hayır oğlum. Bunun anlamı” ilk değerli varlığımsın “ demektir. Bugün herkes annesinden söz etmek istiyor galiba… Yoksa nedeni yarının Anneler Günü olması mı?
BURCU- Öğretmenim, babam: “ Anneler Günü para harcamak için uydurulmuş bir gündür. Parası olan da olmayan da bir şeyler almak zorunda kalıyor” diyor. Sizce de doğru mu?
ÖĞRETMEN- Çocuklar, böyle bir günde parayla hediye almak zorunda değilsiniz ki… Önemli olan bu günde annenizi bir şekilde mutlu etmek. Ne bileyim, mesela o gün babanızla birlikte annenize kahvaltı hazırlayabilirsiniz… Ya da odanızı toplayabilirsiniz… Ya da onu ne kadar sevdiğinizi söyleyip öpebilirsiniz…
BAŞAK- Öğretmenim, doğru söylüyorsunuz. Arkadaşımız Hasan’ ı gördüm okula gelirken. Söylemeyecektim; ama madem konu açıldı, söyleyeyim. Hasan’ın bugün okula gelmemesinin nedeni, simit satması…
ÖĞRETMEN- Kızım, simit satmak kötü bir şey değil ki… Hem zaten Hasan okul dönüşü satıyor simitlerini. Bugün niye gelmemiş?
BAŞAK- Onu anlatıyorum öğretmenim… Hasan bugün her zamankinden daha çok simit satıp, annesine hediye almak istiyormuş… Onun için bugün gelmedi.
ÖĞRETMEN- Hasan hem çalışkan hem de akıllı bir çocuk. Ama onun simit satması okuluna engel olmamalı. Okul ve eğitim her şeyden önce gelir. Pazartesi onunla konuşurum. Galiba Burcu’nun babasının haklı olduğu yanlar var.
DİDEM- Öğretmenim, ben anneme kitap alacağım olur mu?
ÖĞRETMEN- Niye olmasın? Ancak kitap seçimini babanla birlikte yaparsan daha iyi olur.
BİRCE- Öğretmenim, ben anneme bir şiir yazdım, onu hediye edeceğim!
ÖĞRETMEN- ( Birce’nin başını okşar) Bu çok güzel bir hediye Birce. Bize de şiirini okur musun?
BİRCE- Okurum öğretmenim. Ben ilk defa seni görmüşüm anne
İyi ki görmüşüm
Ben ilk defa seni sevmişim anne
İyi ki sevmişim
Anneler olmasaydı bu dünya
Ne karanlık ne soğuk olurdu
Ben sensiz üşürdüm anne
İyi ki varsın
( Bütün sınıf Birce’yi alkışlar)
ÖĞRETMEN- Aferin benim küçük şairim. Çok güzel bir şiir olmuş… Bence çok anlamlı bir hediye olacak bu.
3
PELİN- Öğretmenim! Sizin de Anneler Gününüz kutlu olsun! Siz de bizim annemiz sayılırsınız.
ÖĞRETMEN- Teşekkür ederim Pelin. Doğru söylüyorsun. Zamanınızın çoğunu benimle geçirdiğinize göre, ben de artık anneniz sayılırım.
MURAT- Öğretmenim, geçen gün televizyonda bir haber seyrettim. Yavruları yanan bir köpek ağlıyordu ve onları yalayarak iyileştirmeye çalışıyordu. Hayvanlar da ağlar mı öğretmenim?
ÖĞRETMEN-Hayır Murat, bildiğimiz biçimde ağlayamaz. İnsanlar gibi gözyaşı dökemez; ama onlar da en az bizim kadar üzülürler ya da mutlu olurlar. Canlı olduklarına göre hayvanlara da en az insanlar kadar değer vermeliyiz. Onları korumalıyız değil mi çocuklar?
SINIF- Evet öğretmenim!
KARDELEN- Arkadaşlar, hadi hep birlikte “ Annem “ şarkısını söyleyelim! ( Öğretmene döner) Söyleyelim mi öğretmenim?
ÖĞRETMEN- Tabi Kardelen. Eveeet çocuklar, hadi bakalım, hep birlikte
Bütün öğrenciler ayağa kalkıp seyircilerin önüne gelirler. Şarkıyı söylerler. Şarkının bitiminde hep birlikte selam verirler.
