B İle Başlayan Bilmeceler
Bir kuşum var
Guduğundan yumurtlar
(Tüfek)
Bir kuyu
İçinde suyu
İçinde yılanı
Ağzında mercanı
(Işık)
Bir küçücük odacık
İçi dolu yongacık
(Ağız)
Benim bir çarşafım var
Dünyayı kaplar denizi kaplamaz
(Kar)
Bir küçücük fil taşı
İçinde beyler aşı
Pişirirsen aş olur
Pişirmezsen kuş olur
(Yumurta)
Bir taş attım çayıra
Şavkı vurdu bayıra
(Ayna)
Benimki bana yapışık
Seninki sana yapışık
Kitabınki ona yapışık
(Ad)
Bir ıtıknamedir onun namesi
Oğlunu karnında yatır annesi
(İpekböceği)
Burda vurdum kılıcı
Halep’te oynar ucu
(Şimşek)
Biz biz idik biz idik
Yüz bir tane kız idik
Gece oldu dizildik
Sabah oldu silindik
(Yıldızlar)
Ben kar gibi beyazdım
Sonra ot gibi yeşil
Sonunda kan kırmızı
Çocuklar beni sever
(Kiraz)
Bilmece bildirmece
Birbirine iliştirmece
(Düğme)
Bir fırınım var
Dört somun ekmek alır
(Ceviz)
Bir küçücük imısıri
Dünya onun esiri
(Para)
Babası yamru yumru
(Asma)
Anası yayvan kadın
(Yaprak)
Oğlu sohbetlerde gezer
(Şarap)
Kızı Gülişan’a benzer
(Salkım)
Bir küçücük nişadır
Herkesi giydirir kuşatır
(İğne)
Bir ağacın bin dalı var
Bir dalının bir başı var
(Ejderha)
Bir yiğidi bir patırtı kaçırır
(Leylek)
Bir canlı dört canlıya binmiş
Bu ne biçim iş
(Cenaze)
Benim bir duvarım var
Gece gündüz yıkılır
(Yatak)
Bir küçük mil idi
Küçük oda kilidi
Bir akşam bize geldi
Bil bakalım kim idi
(Uyku)
Bize misafir geldi
Yeşil mantolu siyah düğmeli
Kırmızı entarili
(Karpuz)
Bir küçücük evim var
Sayısız külfetim var
(Kibrit)
Bir sürü uşakçıklar
Belinde piştovcuklar
(Mısır)
Bakarsan bağ gibi
Bakmazsan dağ gibi
(Tarla)
Boyu minare kadar
Tohumu kum kadar
(Kendir)
Bir minare, dibi kale
(Dünya)
Biri gider gelmez
Biri yer doymaz
(Duman)
Bahçede uşacıklar
Başında kapacıklar
(Çivi)
Başımın üstünde
Bir kalbur saman
(Yıldız)
Benim bir şeyim var
Yılda on iki ay yer doymaz
(Değirmen)
Bir köprüden üç kişi geçer
Biri bakıp, basar geçer
Biri bakıp basmaz geçer
Biri ne basar, ne bakar, ne geçer
(Anne ile kucağındaki ve karnındaki çocuk)
Bir direkli sayvan
Bunu bilmeyen hayvan
(Mantar)
Bir kuyum var
İçinde iki türlü suyum var
(Yumurta)
Bilmece bildirmece
El üstünde kaydırmaca
(Sabun)
Bir direk üste iki dam
(Burun)
Bir direk üstünde iki dam
(Burun)
Ağaca çıkar insan değil
Yazı yazar imam değil
(Salyangoz)
Beyaz tarlaya siyah tohum seperler
(Yazı)
Birinin baltası yok
Bıçkısı yok ev yapar
(Örümcek)
Bi guşum var havayi
Üsgeh yapar yuvayi
Deyme ġuşlar yapamaz
Demirçiler tökemez
(Örümcehnen aği)
Bi küçücüh odacıh
İçi doli yonġacıh
(Ağıznan diş)
Bizim hanada bir gelin var, herkesin elin öper (Azerbaycan’da)
(Kapı)
Bir gelinim var gelenin gidenin elini öper (Türkiye’de)
(Kapı)
Başında lenger, halvaci degil
Belinde zurna, zurnaci degil
Ġur ġur öter, ġurbağa degil
Ġıvrılır yatar, ilan degil
(Nergile)
Bir ġuş gelir eginden
Desdur alır beginden
O nasi ġuşdur ki
Yem yer göbeginden
(Degirman)
Bir oğlum var ismayil
Sille yemiye mayıl
Ġulahlari demirden
Köynegi var deriden
(Def)
Biz biz idik
Otuz iki kız idik
Biraraya dizildik
(Dişler)
Bağlarım yürür
Çözerim durur
(Çarık)
Bilmece çıktı kavağa
Bunu bilen olur ağa
(Gölge)
Ben giderim o gider
Para kadar iz eder
(Değnek) (Z. Eyüboğlu)
Bir karga her gün
yavrusunun üstünde yatar.
(kalpak)
Bir sahan şeker
Dünyayı eker
(Kar)
Bayırlarda dik kulak
(Tavşan)
Bir tavada iki balık
Biri soğuk, biri sıcak
(Ay ile Güneş)
Benim bir öküzüm var
Arkadan sürülür
(İğne)
Beş kardeş bir ev yapar
(Çorap çivisi)
Beş bal, beş çiçek
(Parmaklar ve tırnaklar)
Bir küçücük mil durur
Dünya alemi güldürür
(Para)
