Claude Debussy Kimdir wikipedi
Claude Debussy (d. 22 Ağustos 1862 Saint-Germain-en-Laye, Yvelines, Fransa – ö. 25 Mart 1918 Paris) 20. yüzyılın en önemli Fransız bestecilerinden birisidir. Frederic Chopin’den bu yana piyano müziğinin en önemli bestecisi sayılır.
Yaşamı
Paris yakınlarında doğan Claude Debussy’nin anne ve babası porselen eşya satan bir dükkân işletmekteydi. Müzikal yeteneği ilk defa Chopin’in bir öğrencisi olan piyano öğretmeni Bayan Maut de Fleurville tarafından keşfedilmiştir. Bayan Maut, onu Paris Konservatuarı’na gönderdi ve Debussy orada 1872’den itibaren 10 yıl eğitim gördü. Debussy, başlangıçta piyano virtüözü olmak istiyordu fakat 1878 ve 1879’daki piyano sınavlarında kalınca bu fikirden vazgeçti; Ernest Guiraud’un kompozisyon derslerin devam etti ve bu sayede 1884’te Roma Ödülü’nü alarak Roma’da 3 yıl eğitim görme şansına erişti.
Claude Debussy, piyano öğretmeni Marmontel’in kendisini tavsiye etmesi üzerine 1879-1882 yılları arasında Bayan Nadezhda Filaretovna von Meck’i evinde özel piyanist olarak çalışma şansına erişmişti. Bir Rus mühendisin zengin dul eşi olan Bayan von Meck, evinde daima bir piyanist, bir kemancı ve bir çellocu bulundururdu. Tchaivkosky’nin finansal destekçisi idi ve iletişimini yıllar boyu sadece mektuplarla sürdürdüğü Tchaivkosky’e hayrandı. Debussy, onun evinde bol bol Tchaivosky’nin oda müziği eserlerini ve patronunun istekleri doğrultusunda doğaçlama eserler çaldı; çocuklara piyano dersi verdi ve bir yaz Bayan von Meck ile birlikte Floransa, Venedik, Viyana ve Moskova’yı gezdi. Bu gezi sırasında Viyana’da Wagner’in Tristan und Isolde operasını dinleyerek çok etkilendi. 1888-1889’da Bayreuth Festivali’ne giderek Wagner’in müziğini dinleyen ve etkisinde kalan Debussy, daha sonra Wagner’in müzik yaklaşımını reddetmiştir.
1890’lar Debussy’nin kariyerindeki en verimli dönemdir. Bu dönemin en önemli eseri Pellas et Melisande operasıdır. Bu eserin 1902’de seslendirilişi uluslar arası bir başarı oldu. Pell as’dan sonra ünlenen Debussy, Avrupa başkentlerini gezerek eserlerini piyanist veya orkestra şefi olarak seslendirdi. Bu dönemde yazdığı makalelerle esprili bir eleştirmen olarak da tanındı.
1887’den itibaren kendisini bir besteci olarak gören Debussy, kendi eserlerini çaldığı bazı zamanlar hariç sahneye piyanist veya orkestra şefi olarak çıkmadı. Arkadaş çevresi müzisyenlerden değil, şair Stéphane Mallarmé‘nin evinde empresyonist şairler ve ressamlardan oluşuyordu. Bu çevrenin etkisi ilk önemli orkestra eseri L’aprésmidi d’un Faune (Bir tabiat ilahının öğleden sonrası) adlı senfonik şiirinde kendisini gösterir. Bu eserin 1894’te sahnelenmesi, empresyonist müziğin doğuşuna işaret eder ve Debussy’nin 20 yıl sürecek en verimli dönemini başlatır. Bu dönemde Noktürnler, Deniz, Tablolar adlı orkestra eserlerini, çok sayıda piyano eserini, çeşitli şarkılar ve oda müziği eserleri, bale müziği ve tek operasını yazdı.
Debussy’nin çok sayıda kadınla ilişkisi olmuştu. Bu kadınlardan metresi Gabrielle Dupont intihara teşebbüs etmiştir. Ayrıca Debussy de sanatçılara özgü bir tutku yoğunluğuyla sürekli intihar düşüncesi taşımaktaydı. 1899’da bir terzi olan Rosalie Texier ile evlendi. Rosalie Texier ile aralarindaki kültür farkı ve Texier’nin Debussy’ye kültürel anlamda yetersiz kalması sebebiyle Debussy 1904’te eşini, bir bankasının eşi olan amatör şarkıcı Emma Bardac için terketti. Emma ile bir apartman dairesine taşındı ve ömrünün geri kalanını orada geçirdi. 1905’te Claude-Emma adlı kızı doğdu ve 1908’de Bayan Bardac ile evlendi. Children’s Corner (Çocukların Köşesi) adlı eserini kızına adadı.
Kansere yakalanan ve bu hastalık yüzünden enerjisi tükenen Debussy, her şeye rağmen beste yapmayı sürdürmeye çalıştı ancak 1914’te I. Dünya Savaşı’nın patlak vermesi üzerine müziğe olan ilgisini kaybetti. “Bu kadar insan kahramanca ölümle yüzleşirken ne gülebildiğini ne de gözyaşı dökebildiğini” söyledi ve 1 yıl süren bir sessizliğe gömüldü. Ancak daha sonra besteleriyle mücadeleye katılması gerektiğini düşünerek en son eserlerini verdi. Son eseri olan piyano ve keman için sonatı 1917’de seslendirildi ve Debussy, piyanoyu kendisi çaldı. 1918’in Mart ayında Paris bombardımanında hayatını kaybetti.
Debussy, en önemli eserlerini piyano için bestelemiştir. Eserleriyle piyano çalma tekniklerinde devrim yaratmıştır. 20. yüzyıl başında, çağdaşları üzerinde Debussy kadar etki yaratan Schönberg dışında kimse yoktur. Debussy adı yaşadığı dönemde empresyonizm ile özdeşlemişti.Bunun yanı sıra piyano eserleri de büyük ilgi görür.
Seçilmiş eserleri
Orkestra
Prélude à l’après-midi d’un faune
La Mer
Nocturnes
Printemps
Images: Gigues, Ibéria, Rondes de printemps
Marche éscossaise sur un thème populaire
Fantaisie pour piano et orchestre
Deux danses pour harpe chromatique et orchestre d’instruments à cordes
Première Rhapsodie pour clarinette et orchestre
Piyano
İki elle piyano için
Préludes I et II
Images I et II]]
Claire de Lune
Children’s Corner (orkestrasyon:André Caplet)
Estampes
Suite bergamasque
Etudes
Deux Arabesques
Le trouduce
Pour le piano
Valse romantique
Nocturne
Mazurka
D’un cahier d’esquisses
Hommage à Haydn
La plus que lente
La boite à joujoux 1913 (bale) (Orkestrasyon: André Caplet – ölümünden sonra)
Berceuse héroique
Dance Tarantelle styrienne (Orkestrasyon: Maurice Ravel)
Le petit negre [1]
Dört elle piyano için
Petite suite (Orkestrasyon:Henri Busser)
Marche éscossaise sur un thème populaire
Six èpigraphes antiques
İki piyano için
Prélude à l’après-midi d’un faune
Lindaraja
En blanc et noir
Operalar
Rodrigue et Chimène opera (1890–1892, unfinished)
Pelléas et Mélisande opera (1893–1902)
Le diable dans le beffroi (1902–1911, kısa opera Poe’nun “The Devil in the Belfry”‘i üzerine temllenmiş, bitmemiştir)
La chute de la maison Usher (1908–1917, kısa opera Poe’nun “The Fall of the House of Usher”i üzerine temllenmiş, bitmemiştir)
Oda müziği
Trio pour Violon, Violoncelle et Piano” (16 yıl hazırlama)
Quatuor à cordes
Rhapsodie pour saxophone et piano (Orkestrasyon: Roger Ducasse 1919)
Première rhapsodie pour clarinette et piano
Petite pièce pour clarinette et piano[2]
Syrinx pour flûte solo
Sonate pour violoncelle et piano
Sonate pour flûte, alto et harpe
Sonate pour violon et piano
Koro
Salut, printemps
Invocation
L’enfant prodigue
La damoiselle élue
Trois chansons de Charles d’Orleans
Noël des enfants qui n’ont plus de maison
Ode à’la France
Kantatalar
Nuit d’etoiles
Beau soir
Fleur des blés
Mandoline
Trois poémes de Stéphane Mallarmé
Trois ballades de Francois Villon
Le premenoir des deux amants
Trois chansons de France
Trois chansons de Bilitis
Proses lyriques
Fêtes galantes I et II
Deux romances I et II
Trois mélodies
Dans le jardin
Les angélus
Cinq poèmes de Charles Baudelaire
Ariettes oubliées
Musique
Quatre mélodies pour Mme Vasnier
Rondeau
Zéphyr
Paysage sentimentale
Voici que le printemps
La belle au bois dormant
