Galileo Galilei Teleskopu Nasıl Bulmuştur
Galileo Galilei Teleskobu
1610 yılında yaptığı gözlemlerini bir kitap haline getirdi. “Sidereus Nuncius” (veya “Starry Messenger”) adlı kitabında Ay, Jüpiter, Samanyolu ve yıldız kümeleri üzerine yaptığı gözlemlerini ve çalışmalarını topladı. Bu ve sonraki gözlemleri ve bunlara getirdiği yorumları sonucunda, 1543 yılında Kopernik tarafından önerilen bir güneş merkezli modelin benimsenmesi, evrenin yermerkezli Ptolemaios modelinin çöküşüne yol açtı.
Galileo Galilei uzaydaki gök cisimlerini incelemek için o zamanın şartlarında bir teleskop icat etmiştir.
Galileo temel olarak ham kırılma teleskop kullandı. İlk sürümü sadece 8 kat büyütülmüştü. “Sidereus Nuncius”ta yaptığı gözlemlerde kullandığı teleskopu, 20 kat büyütmeye göre ayarladı. Bu, uzun bir tüptü ve bir dışbükey objektif lens ile içbükey mercek vardı. Onun teleskoplar ile yaşadığı temel sorunu dar açı nedeniyle, Ay’ın ancak yarı genişliğini gözlemleyebilmesi oldu.
Galileo’nun teleskobu; odak uzaklığı bir diyafram 26 mm ile 1330 mm ise, 14 kat büyütür. Bu alet, bir objektif, iki dışbükey lens ile bir yüzü düz diğeri içbükey mercek içerir.