İslamiyette Organ Bağışı
Malumdur ki organ nakli hadisesi yeni bir şeydir çünkü geçmiş asırlarda benzeri olmamış. Onun için asri alimler bu meselede farklı görüşler ileri sürmüşlerdir. Bir kısmı tarafından ‘bu organlar Allah’ın emanetidir. O’nun izni olmadan O’nun emanetinde tasarruf edilmez. Ayrıca Allah ve Resulu tarafından bu konu hakkında bir şey beyan edilmemiştir’ denip organ nakli için fetva verilmemiştir. Başta Yusuf el Karadavi olmak üzere diğer birçok alim ise organ nakline fetva vermişlerdir. Gerekçeleri ise her ne kadar bu âzalar Allah’ın emaneti ise de Allah (c.c) bu emaneti insanlara teslim etmiş, mal ve servet gibi o da Allah’ın emanetidir. İnsan bu emanetleri meşru yollarda kullanabilir. Sadaka verebilir, hatta zor durumdaki insanlara yardım etmek bazen farz olur.
Onun gibi hayatı tehlikeye giren birisine, örneğin bir böbrek vermek, onun hayatını kurtarmak, en büyük sadakadır. Şeriatta, ‘zararın mümkün mertebede izale edilmesi gerekir’ diye bir kural söz konusudur. Bu asırda dünyanın heryerinde kan bağışı yapılıyor. Bedenin bir parçası olduğu halde hiçbir alim tarafından şimdiye kadar kan bağışına itiraz edilmemiştir. Netice olarak icma-i sukuti hükmünü almıştır. İşte bu da bir sadakadır. Lakin sadaka mala has değildir. Allah’ın Resulü (sav) buyuruyor ki; “Yolları temizlemek, hastaları sormak, Müslümanların yüzüne tebessüm etmek sadakadır”
Ancak bu organları vermenin de bir sınırı vardır. Bir insanın organlarını verirken kendi hayatını tehlikeye atmaması şarttır. Bir de bu organ sahibi henüz yaşıyorsa tek olan organını veremez. Kalp gibi. Ayrıca zahiri organlarını da veremez. El, göz vb.
Verilecek organda başkalarının hakkı varsa sahibinden habersiz verilemez. Örneğin; kadın kocasının izni olmadan böbreğini veremez. Çünkü bedeninde bir eksiklik olur. Dolayısıyla kocası bu durama izin vermeyebilir. Verilecek organlar para ile satılmaz, ama verilen kişi gönüllü olarak bir hediye, para veya malı organ sahibine verebilir. İşte bu sadakaya en çok muhtaç mal sadakası gibi başta yakın akrabalar, umum akrabalar, komşular, mağdurlar ve umum Müslümanlara verilebilir. Müslümanlar ile savaş halinde olanlara verilmez. Çocukları, ihtiyarları, kadınları, öğrencileri, sivilleri öldüren melun siyonistlere ve onlara yardım eden İslam toprağını işgal eden zalim Amerikalılara, İngilizlere ve başka yerde Müslümanların kanını dökenlere Ruslara ve Çinlilere verilmez. Ama kafir zararsız ise ona verilebilir. Ancak her halükarda Müslümanlara verilmesi daha makbuldur. Çünkü o organlarla Allah’a ibadet edilir.
