Şeyh ibrahim hakki hz. eşine mektubu
Ve izzetli, hürmetli, akıllı, gayretli, şefkatli, güzel yüzlü, şirin sözlü, melek huylu, çelebi kollu, nâzik belli, şirin yıldızlı, has ve talihim, oğlum annesi, gönlüm cânânesi, inci tânesi hatunum ve hanımım küçük kadın Zeliha hatun huzuruna;
Candan selamlar ve gönülden dualar edip, ol mülayim hatırın kat kat sual ederiz. Allah’ın birliğine emanet veririz.
Benim küçük kadınım, benim emektarım. Ne keyiftesin, ne haldesin ne demdesin? Neyliyorsun, ne işliyorsun? İyi misin, hoş musun? Allah muînin (yardımcın) olsun. Kendin uşak (küçük) iken uşak hizmetine düştün. Allah emeklerini zayi etmesin, seni bana bağışlasın. Bir dahi dünya gözü ile görüşmek müyesser eylesin; âmin!
Aceb cihanda senin gibi var mıdır? Zeliham! O tatlı canını seveyim, o tatlı bakışlarını seveyim. Hiç fikrimden gitmezsin. Böylece âyân gönlümde durursun. Maşallah, maşallah! Benim nazlı aşıkım, senin için yollarda ve İstanbul’da besteler yazıyorum, öğreniyorum ki, inşaallah gelende seninle ses sese verelim de çok türlü besteler, güzel kitaplar okuyalım. Allah Tealâ’ya aşık olalım, safalar edelim.
Bir küçük kadın gördüm, hemen sana benzettim. Selam-sabah ettim. Sesi dahi sana benzerdi. Senin hatırın için sokak ortasında ona yarenlik edip ahvalini sordum. Bir ihtiyar kocası varmış, zindanda, ona ekmek götürmüş. On kuruş borcunu verip onu halâs edip sevabını sana bağışladım.
Allah Tealâ senden razı olsun. Zira ben senden yer-gök dolusu razıyım. Allah Şeyh Osman’ı bize bağışlasın, âmin! Ve cümle küçük kadınlar sana kurban olsun! Ve büyük kadınlar bacılarına kurban olsun! Benim hakkımda siz bana dünya yetersiniz. Hak Tealâ dördünüzü bana dünyada bağışlasın ve ahirette Firdevs-i Âlâda dahi sizi bana versin. Âmin, ya Erhame’r-Râhimin…
