Şeker pancarından şeker eldesi fiziksel mi kimyasal mı değişmedir?
ŞEKER ÜRETİMİ, Şekerin Tarihçesi
İlk kez Hintliler tarafından işlenen şeker kamışı, M.Ö. 3000 yıllarında yine Hindistan’da bir tatlandırıcı olarak kullanılmış. Büyük İskender’in fetihleri sayesinde Hindistan’a ulaşan Yunanlılar ve Romalılar, belki de bu yüzden şekere “Hint Tuzu” ya da “Asya Balı” gibi isimler koymuşlardır. İlk kez şeker ticareti yapan ve şeker üretimi için rafineri kuranlar ise Araplarmış.
Haçlı seferleri sayesinde şekerle tanışan Avrupa ülkelerinin şeker kamışından şeker üretmesi ise çok sonralara., sekizinci yüzyıla rastlar.
Önce İspanya’da, sonra Güney Fransa’da gerçekleşir şeker üretimi. Üretimin ciddi boyutlara ulaşması ise 19’uncu yüzyıla kadar gerçekleşmez ve bu yüzyıldan sonra, ilk çağlarda yalnızca ilaç yapımında kullanılan şeker, insanlar için vazgeçilmez bir enerji kaynağı halini alır.
ŞEKER
Şeker ( sakkaroz ) çoğu bitkinin bünyesinde bulunur. Fakat bünyesinde ekonomik olarak şeker elde edebilecek kadar şeker bulunduran iki bitki vardır. Bunlar : şeker kamışı ve şeker pancarı.
Ana vatanı Hindistan ve Arap ülkeleri olan şeker kamışı dünyada tropikal ve yarı tropikal bölgelerde yetiştirilmektedir. Ülkemizde şeker kamışı tarımı yapılmamaktadır.
Şeker kamışının bünyesinde yaklaşık olarak % 12-16 şeker bulunur ve dünyada üretilen şekerin % 60 kadarı şeker kamışından elde edilmektedir.
Şeker pancarı ise ülkemizi de kaplayan ılıman iklime sahip kuşakta yetiştirilmektedir. Şeker pancarının yapısında %4-5 hücre dokusu , %4-5 kimyasal bağlı su ve % 90-95 öz suyu vardır. Pancar öz suyunun bileşimi şu şekildedir: %15-18 şeker ( sakkaroz ) , % 1,0-1,5 diğer şeker dışı organik maddeler , %0,8 anorganik tuzlar.
