Aşk sonra vurur
Ben ne Venedik’te bir Gondolum,
Ne de Roma da bir aşk çeşmesi
Senin aradığın sanırım bir yaz hevesi,
Prag’da bir cafe’de bir gönül eğlencesi…
Benden kalelerimi istiyorsun….
Zaptettin sanıyorsun belki de hisar uçlarını
Hint okyanusunda bir sandal gibi,
Akıntıya bıraktım umutlarımı,
Bekleyişim sen değilsin, değilsin Alp’lerde aradığım…
Tarumar değil ordularım,
Henüz başladı aslında,
Senin aşkla savaşın…
Yıkılan kulelerim, kalbime saplanan top mermilerin yok…
Ben en çok öldüğümde, en çok dirilenim…
Ben senin o minik heveslerin içinde…
Sağır eden bir sesle aşk marşları söylerim…
Sen uyumaktasın…
Savaşın ortasında, Rüyaya dalmaktasın…
Kalbine saplandığında, barut kokulu kurşun…
Sen korkusuz korkak,
Kaybetmiş olacaksın…
