Fatıma R.a.ve Çobanın Karısı
Bir gün Fatma r.a Babasına gelerek.Babaciğim acaba benim gibi bir tane hanım daha varmı beyinin emrini tutup yerine getiren?
Resulullah var kızım dedi.
Fatma r.a çok merak etti,söylermisin bu kim,görmek isterim.
Resulullah falan çobaını hanımı dedi.
Ertesi günü Fatma r.a kalkıp doğruca çobanın evine giiti ve kapıyı çalınca .
İçerden bir ses.
Kimo diye seslendi.
Ben Fatümatü Zehra.Resulullahın kızı Hz.Alinin zevcesi..
Çobanın hanımı,
sizi kabul etmem için beyimden müsade almam lazım yarın buyurun.
Ertesi günü Fatma r.a Hüseyini de yanına alarak tekrar gitti ve kapıyı çaldı.Yine içerden bir ses kimo.
Fatmayım deyince .
Yanında kim var sorusuyla karşılanan Fatma r.a.Küçük oğlum Hüseyin.
Çobaını hanımı kabul edemiyeceğim sizin için müsade aldım fakat oğlunuz için müase istemediğimde mazur görün.Yarın teşrif edersiniz.
Daha ertesi sabah Hasan ve Hüseyini de yanına alarak tekrar gitti.
Yine kabul görmedi .Onun içinde izin almam lazım dedi ve üzür diledi.
Daha sonra tekrar iki çocuğuyla gitti bu sefer izin alınmıştı.
İçeri girdi.Gödüklerine bir türlu inanması gelmiyordu.Böyle kullar damı var ya Allahı içinde diyordu..
Gördüğü manzara aynenşöyle idi.
Eskde pencereler damın üstünde oludu.Işık ordan içeriye sızan güneşin önüne ekmek ve bir de odun ve üzerine oturduğu bir taş gödü ve Fatma r.a soru.
Bunun hikmeti nedir söylermisiniz.?
Çobanın hanımı:
Beyim çobanlık yapar hep güneşin önünde ve istrihatı ise bir taşı üzerinde oturmak ve ekmeğide güneşin öünde kuru duğu için bende aynisini yapıyorum dedi.Bu sefer Fatma r.a.:
Bu yanına bıraktığın odunun ne işe yaradığını sorabilirmiyim deyince;
Çobanın hanımı akşama kadar sürünün önünde gezinip sağa sola koşuşturduğun da canı sıkılmış olabilir,Onunla beni döğsün diye hazır bırakıyorum….
