Haram lokma. Hz.Ebu Bekir ve kölesi
Hazret-i Ebû Bekr-i Sıddîk ‘ra’in bir kölesi vardı Ömrünün sonlarında her akşam iftâr vaktinde yemek getirirdi Âdetleri öyle idi ki, nereden ve nasıl aldığını, kimden satın aldığını, onun san’atı ve mesleği ne olduğunu o köleden sormayınca o yemekden bir lokma ağzına koymazdı Bu köle bir gece yine yemek getirdi Ebû Bekr-i Sıddîk ‘ra’ sormadan, mubârek elini uzatıp, bir lokma yemekden aldılar
Köle dedi ki:
– Ey Efendi Ne oldu ki, bu akşam sormadan yemeğe el uzatdınız
Ebû Bekr-i Sıddîk ‘ra’ hazretlerinin mubârek gözleri yaş ile dolup, buyurdu:
– Yâ Gulâm Açlık bana sıkıntı verip, sabırsızlandırdı Böylece bu hâl başıma geldi Şimdi bana haber ver ki, bu akşam yemeği nereden getirdin
Köle dedi ki:
– Câhiliyye vaktinde, raks ve oyun oynardım Bir gruba raks etdim Onlara hoş geldi Bana dediler ki, şimdi bir nesnemiz yokdur Va’d etmişlerdi ki, elimize birşey geçdikde sana iyilik ederiz Ben bugün gördüm ki, onların elleri doludur Ben va’dlerini hâtırlatdım Yiyeceği bana verdiler
Ebû Bekr-i Sıddîk ‘ra’ bunu işitdi Çok üzüldü Ağladı Yemeği önünden atdı Parmağını boğazına o kadar sokdu ki, kustu O lokma karnından dışarı geldi Kendine eziyyet verdi Mubârek yüzü göğerdi ve karardı Mubârek yüzünün şeklinin değişikliğini görenler, bir mikdâr su içmesini ve bu üzüntüden halâs olacağını söylediler Sıcak su getirdiler İçdi, bir kerre dahâ kay’ etdi/kustu Rahâtsız oldu İnceledi ki, karnında bir şey kalmadı
Dediler ki,
– Yâ Sıddîk, bu kadar kendinize sıkıntı ve zahmet, bir lokmadan dolayı mıdır?
Buyurdu ki, evet Resûlullah ‘sav’ hazretlerinden işitdim
Buyurdular ki,
– Allahü tebâreke ve teâlâ hazretleri, yidiği harâm olan kimselere Cenneti harâm etmişdir
Sonra başını yukarı kaldırıp,
– Yâ ilâhel âlemîn! Yidiğim lokma için elimden geleni yapdım O lokmaları kay’ etdim O lokmadan damarlarımda birşey kaldı ise afv et Bu za’îf kulun, Cehennem azâbına dayanamam diye, düâ buyurdu
Bu o Ebû Bekrdir ki, Resûlullah ‘sav’ hazretleri, (Ebû Bekr benim gözüm ve kulağım gibidir) buyurdu.
