İnsanlar neden büyür?
Bütün canlılar büyürler. Büyüme yapısal bakımdan yani biçim, boyut ve fonksiyonları bakımından olur.
Büyümeye neden olan şey, canlının varlığının başlangıcından itibaren onun içinde,bünyesindedir.Bu güç “kalıtım” diye tanımlanır.
Hayvanlarda ve insanlarda büyümenin aşamaları vardır. İşte bu aşamalar kısaca şöye;
Embriyon (yumurta,tohum hücre) ve fetus (doğum öncesi)
Bebek-yavru
Çocuk
Genç
Olgun
Yaşlı
Bazı canlılarda bebeklik çağı, hemen hemen yok sayılabilir. Nitekim bazı kuşlar kuluçkadan çıkar çıkmaz uçarlar. Gine domuzu, doğumundan üç gün sonra kendi kendine bakabilecek duruma erişir. Oysa insanlarda bunun karşılığı yaklaşık olarak 20 yaştır.
Bebeğin doğumundan itibaren sinir hücreleri vardır. Beyindeki hücreler,omurilik hücreleri tamdır. Bu sinir hücreleri arasındaki bağlantının gelişmesi, ona hareketlerini kontrol, öğrenme ve toplumdaki yetişkin insanlar gibi davranabilme yetilerini sağlayacaktır.
Böylece, bütün insanların büyümesindeki ilke tek ve eştir. Fakat arada önemli farklar bulunduğunu da belirtelim. Erkek çocuklar ve kız çocuklar, genel olarak büyüme yolunda aynı adımları atarlar. Ancak,bu büyüme her birine göre özel durumda ve kendi hızıyladır.
İnsan vücudu,hayatın ilk haftalarında başka zamanlara oranla daha hızlı büyür ve gelişir. Birinci yılın sonunda büyüme hızı daha yavaşlamıştır. Çocukluk dönemi boyunca ortalama bir hızda büyür. Sonra tekrar hız kazanır. Bu dönem kızlar için 11 ile 13 yaş,erkek çocuklarda ise 12 ve 14 yaş arasıdır. En yüksek hızı alıncaya kadar bir süre hızla büyüyüp serpilir. Ardından yine yavaşlar ve boy atmasının duruşuyla son bulur.
Boyca ve ağırlık bakımından büyüme aynı yapıda değişimler gösterebilir. Önce bir süre boya atar, sonra ağırlığa verir.
Bazı kimselerde, 11 ile 12 yaşlar arasında bir “tıkızlaşma” görülür. Ancak bu devam etmez. Söz konusu kimse yine boy atacak ve o duralama kaybolacaktır.
