Osmaniye ilinin ovaları nelerdir?
Coğrafi Konum
Osmaniye, Akdeniz Bölgesinin doğusunda yer alan, aynı bölgenin iklim özelliklerini taşıyan, batıdan kuzeye doğru Orta Toroslar, doğu ve güneydoğu kesiminde Amanos dağları ile yükselen, kuzey yarımkürede 30.00-37.08 kuzey enlemi ile 36.13-36.20 doğu boylamları arasında yer alan Çukurova’ ya has zengin tarım toprakları ve geniş ormanları ile şirin bir ildir. Doğusunda Gaziantep, güneyinde Hatay, batısında Adana, kuzeyinde ise Kahramanmaraş’la çevrilidir. İskenderun körfezine 20 km mesafede olup, etrafını çevreleyen dağlarda irili ufaklı onlarca yayla bulunmaktadır. Dört mevsimin bir gün içerisinde yaşandığı nadir bölgelerdendir.
Osmaniye ili merkez sınırları içindeki dağlara, coğrafyacılar Amanos’lar, halkımız ise Gavur dağları demişlerdir.
OSMANİYE OVASI:
Osmaniye Ovası, kuzeyi Kozan, Kadirli, güneyinde Yumurtalık dağları, batısında ise Kırmıtlı beldesi ile sınırları olan Ceyhan ovasının doğusunda 13.500 hektarlık alan kaplamakta olup, 10 km. genişliğinde, 27 km. uzunluğundadır. Denizden yüksekliği yaklaşık 100-150 m. arasındadır. Osmaniye ili, bu ova üzerinde kurulmuştur.
HARUNİYE (DÜZİÇİ) OVASI:
Haruniye (Düziçi) ovası, Osmaniye ovasının kuzeyinde, Bahçe ilçesinin batısında yer almakta olan yüksek ve düz bir ovadır. Uzunluğu doğu-batı doğrultusunda 17 km., genişliği güney-kuzey yönünde 13 km. dir. Haruniye ovası 10.500 hektarlık bir alan kapsamaktadır. Denizden yüksekliği 250-400 m. arasında değişmektedir.
EŞİK SAHALAR:
Güneyden kuzeye doğru genç dağ silsileleri ile ovalar arasında kalan engebeli görünüm arz eden sahalardır. Yüksekliği 700-800 m. ye çıkmayan arazide eğim %5 – %20 arasındadır. Bu eğim zaman zaman daha da fazlalaşır.
Osmaniye’nin Bahçe ilçesi, bu eşik sahalar üzerine kurulmuş ilçelerden bir tanesidir. Bahçe ilçesi Çukurova’nın kuzeydoğu sınırını oluşturan Toros dağlarının eşik sahasında yer alır. Bu ovanın vadi kısımları alüvyon (Kuvaterner) dolgu ile kaplıdır. Eğimli kısımlarda ise Terra-Rossa toprakları mevcuttur.
Bu sahada Ceyhan Nehri ve diğer akarsular derin vadilerle eşik sahaları parçalar. Yer yer çam ormanları ve fundalık arazi geniş alanlar kaplamasına rağmen çıplak kayalıklara da rastlanır.
Eşik sahalarda en çok karşılaşılan doğal afet türü heyelan (yer kayması) dır. Kireç taşı falezlerinin olduğu bölgelerde ise kaya düşmesi olayları görülmektedir.
DAĞLIK ALANLAR:
Osmaniye, Akdeniz bölgesinin doğusunda yer alan aynı bölgenin iklim özelliklerini taşıyan, batıdan kuzeye doğru Orta Toroslar, doğu ve güneydoğu kesiminde Amanos dağları ile yükselen, kuzey yarımkürede 30.00 – 37.08 kuzey enlemi ile 36.13 – 36.20 boylamları arasında yer almaktadır.
İlin yüzölçümü 3767 km2 dir. Toprakların yaklaşık %42’si orman ve fundalıklarla, %39’u ekili, dikili alanlarla, %2’si diğer arazilerle kaplı olup %17’si tarıma elverişsiz arazidir.
Osmaniye’nin denizden yüksekliği 121 metredir.
3.1. BİTKİ ÖRTÜSÜ (FLORA):
Akdeniz ikliminin hüküm sürdüğü Osmaniye’de, yine Akdeniz bitkilerinin tamamına yakınını görmek mümkündür. Topraklarının %42’sini oluşturan orman ve fundalıklarda; flora zenginliği bulunmaktadır. Osmaniye ilinin tabii bitki örtüsü, ova tabanlarında kültür bitkileri, eşik sahalarda makiler, yüksek kısımlarda iğne yapraklı çam ormanları ile kaplıdır.
