Otomotiv sektörüyle ilgili bir tez nasıl hazırlarım?
Bitirme Tezi Nasıl Hazırlanır ?
1. BİTİRME TEZİ/PROJESİ KİTABI NASIL HAZIRLANMALIDIR?
Bitirme Tezi, uzun bir çalışma süresinde elde edilen bilgileri, deneyimleri içereceği için iyi düzenlenmiş bir kitap, konu ile ilgili kişiler için yararlı bir kaynak olacaktır. Bu sebeple tez kitabının içeriğinin hazırlanmasında bazı kurallara dikkat edilmelidir.
1.1 Bitirme Tezinin Başlığı Nasıl Olmalıdır?
Bitirme Tezinin başlığı, kitabı okuyacak kişilere tez hakkında fikir verecek şekilde belirlenmelidir. Başlık ne çok kısa ne de ilgiyi dağıtacak kadar uzun olmalıdır.
1.2. Önsöz Nasıl Yazılmalıdır?
Önsöz , uzun bir çalışmayı tamamlayan kişinin tezinin teknik ve bilimsel içeriğinden bağımsız olarak görüşlerini yazdığı bölümdür. Ayrıca bu bölümde, tez çalışması sırasında bilgi, kaynak vb. yardımı alınan kişi ve kuruluşlara teşekkür edilmelidir. Bu bölümde, çalışmasını tamamlayan kişi kendisine destek olan, yardım eden ailesine ve arkadaşlarına da teşekkür edebilir.
1.3. Özet Nasıl yazılmalıdır?
Bir bitirme tezinin en çok okunan bölümleri, özet, giriş ve sonuç bölümleridir. Konu hakkında sadece genel bilgi edinmek isteyen kişiler çoğunlukla bu üç bölümü okumakla yetinirler. Bunun için tezin konusu ve elde edilen önemli sonuçlar özet, giriş ve sonuç bölümlerinde vurgulanmalıdır.
Özetin amacı, okuyucunun tez konusu hakkında genel bir fikir sahibi olmasını sağlamaktır. Özetin ilk paragrafında tez konusu tanıtılmalıdır. Diğer paragraflarda çalışmanın kapsamı ve amaçları adım adım anlatılmalı, kullanılan yöntemler kısaca tanıtılmalı ve ana sonuçlar verilmelidir.
Özet, tamamlanmış bir çalışmayı anlattığı için geniş geçmiş zaman kullanılmalıdır. Anlatım “yapılmıştır”, “tamamlanmıştır” gibi edilgen yapıda olmalıdır.
1.4. Tez Metni nasıl Yazılmalıdır?
Okuyucunun tez kitabını rahat takip edebilmesini ve ilgilendiği bilgilere kolayca ulaşabilmesini sağlamak için tez metni ana bölümlere ayrılarak yazılmalıdır. Her tez metninin ilk bölümü giriş, son bölümü ise sonuç bölümü olmalıdır.
1.4.1. Giriş Bölümü Nasıl yazılmalıdır?
Giriş bölümü, okuyucunun konuyla ilgili başka yayınları okumaya gerek duymadan tezi anlayıp değerlendirebilmesini sağlamak için yeterli temel bilgileri içermeli, çalışmanın yapılmasının gereğini ve amacını da kısaca anlatmalıdır. Bu konunun seçiliş sebebi ve konunun neden önemli olduğu, giriş bölümünde iyi bir şekilde vurgulanmalıdır.
Giriş Bölümünün yapısı şöyle olmalıdır:
· Tez konusunun tanımı bir kez daha yapılmalıdır.
· Tez çalışmasının anlaşılabilmesi için bilinmesi gereken ön bilgiler varsa anlatılmalıdır.
· Aynı konuda, daha önce yapılmış çalışmalar varsa anlatılmalı ve değerlendirilmesi yapılmalıdır.
· Çalışmada kullanılan yöntemler ve bu yöntemlerin seçiliş sebebi açıklanmalıdır.
· Okuyucunun hangi bölümleri okuyacağına karar vermesini kolaylaştırmak için tez kitabının sonraki bölümleri kısaca tanıtılmalıdır.
1.4. Diğer Bölümler Nasıl Yazılmalıdır?
Tez kitabının girişten sonraki bölümlerinde girişte ana hatlarıyla tanıtılan tez çalışması, ayrıntılı olarak anlatılmalıdır. Bu bölümler, tez hakkında ayrıntılı bilgi sahibi olmak veya aynı konuda çalışma yapmak isteyen kişilere yönelik olacağı için yapılan tez çalışması, önemli bilgileri atlamadan adım adım anlatılmalıdır. Genellikle tez kitabını okuyanlar, her ana bölümün ilk paragrafını okuyarak o bölüm hakkında fikir sahibi olmaya çalışırlar. Bunun için her ana bölümün ilk paragrafı o bölümü ana hatlarıyla tanıtmalıdır.
Tez çalışmasının daha rahat değerlendirilmesi ve anlaşılabilmesi için anlatım, şekil ve tablolarla kuvvetlendirilmelidir.
1.4.3. Sonuç Bölümü Nasıl Yazılmalıdır?
Sonuç bölümü, gerçekleştirilen tezden elde edilen sonuçların değerlendirildiği bölümdür. Bu bölümün yapısı şöyle olmalıdır:
· Tez konusu tanımlanmalı ve kullanılan yöntemler özetlenmelidir.
· Elde edilen sonuçlar açık ve basit cümlelerle ifade edilmelidir.
· Elde edilen ana sonuçlar anlatılmalı ve mümkünse sonuçlara göre genellemeler yapılmalıdır.
· Bu konuda çalışmak isteyenlere yol göstermek için yapılan tez çalışmasında başlangıçta belirlenen hedefe ne kadar ulaşıldığı, çalışmanın üstün ve eksik yönleri anlatılmalı ve ileriye yönelik çalışmalar için, varsa öneriler belirtilmelidir.
2. BİTİRME TEZİ/PROJESİ KİTABININ DÜZENİ NASIL OLMALIDIR?
Bitirme tezi/projesi aşağıdaki gibi düzenlenmelidir:
Dış Kapak
İç Kapak Sayfası
Ön Sayfalar
İçindekiler
Şekil Listesi
Tablo Listesi
Sembol Listesi
Kısaltma Listesi
Önsöz
Özet
Abstract
Tez Metni
Giriş
Ana Bölümler
Sonuç
Son Sayfalar
Kaynaklar
Ekler
Özgeçmiş
2.1 Dış Kapak
Bitirme tezi/projesi/ödevi kitabının dış kapağı
Beyaz karton cilt olmalıdır.
Dış kapakta aşağıdaki bilgiler bulunmalıdır.
· Yıldız Teknik Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi
· Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü
· Tezin Türü
· Tezin Başlığı
· Tezi yapan öğrencinin adı, soyadı
· Tezi yapan öğrencinin numarası
· Tez Danışmanının unvanı, adı, soyadı
· İstanbul, Yıl
2.2. İç Kapak Sayfası
İç kapak sayfasının içeriği ve düzeni dış kapak sayfasının aynısıdır.
2.3. Ön Sayfalar
İçindekiler
İÇİNDEKİLER başlığı altında, ön sayfaların, tez metninin bölüm ve altbölümlerinin ve son sayfalarını başlıkları ve sayfa numaraları verilir.
Kısaltma Listesi
Gerekli görülüyorsa, kullanılan kısaltmaların listesi alfabetik sıra ile KISALTMA LİSTESİ başlığı altında verilir.
Şekil Listesi
Gerekli görülüyorsa, kullanılan kısaltmaların listesi alfabetik sıra ile ŞEKİL LİSTESİ başlığı altında verilir.
Tablo Listesi
Gerekli görülüyorsa, kullanılan kısaltmaların listesi alfabetik sıra ile TABLO LİSTESİ başlığı altında verilir.
Önsöz
Önsöz’de tez çalışması ile ilgili gerekli görülen ön açıklamalar ve teşekkürler bulunur.
Özet
Özet başlığı altında tez çalışmasının tanımı, amaçları ve elde edilen sonuçlar anlatılmalıdır.
Abstract
Türkçe özetin İngilizce’sidir.
2.4. Tez Metni
Tez Metni,
Giriş
Ana Metin
Ana Bölümler
Alt Bölümler
Sonuç
Bölümlerinden oluşur.
2.5. Son Sayfalar
Kaynaklar
Tez metninde atıf yapılan Yazar soyadına göre alfabetik olarak KAYNAKLAR başlığı altında verilir.
Ekler
Tez metni içinde yer alması gerekli olmayan ve/veya bütünlüğü bozacak denli uzun olan metin, tablo, şekil, fotoğraf, plan, akış diyagramı vb bilgiler EKLER bölümünde metinde verilen sıraya uygun olarak verilir.
Özgeçmiş
Tezi hazırlayan kişinin eğitim, öğretim, daha önce yapmış olduğu projelere ve deneyimlerine ilişkin bilgiler kronolojik sıraya uygun olarak verilmelidir.
3. BİTİRME TEZİ/PROJESİ KİTABININ YAZIMINDA UYULMASI GEREKEN KURALLAR
Bitirme tezi/projesi kitabının yazılmasında aşağıdaki kurallara uyulmalıdır.
3.1. Genel Kurallar
Tez kitabı rahat anlaşılır, yazım kurallarına uygun ve yalın bir dille yazılmalıdır.
Tez kitabı tamamlanmış bir çalışmayı anlattığı için geniş zaman kullanılmalıdır. Tez çalışması edilgen yapıda (yapılmıştır, kullanılmıştır gibi) anlatılmalıdır. Genel bilgiler ise geniş zaman kullanılarak (yapılır, eklenir gibi) verilmelidir.
3.2. Sayfa Düzeni
· Tez yazımından A4 (219 x 297mm) standardında beyaz kağıt kullanılmalıdır.
· Kağıdın bir yüzü kullanılmalıdır.
· Tez yazımında Times New Roman yazı karakteri kullanılmalıdır.
· Harf büyüklükleri:
BÖLÜM BAŞLIKLARI 14 punto, tümü büyük ve koyu, sayfaya ortalanmış,
ANA BÖLÜM BAŞLIKLARI12 punto, tümü büyük ve koyu, paragraf başıyla aynı hizada,
Alt Bölüm Başlıkları 12 punto, ilk harfleri büyük ve koyu, paragraf başıyla aynı hizada,
3. Derece Alt Bölüm Başlıkları 12 punto, ilk harfleri büyük, koyu, paragraf başıyla aynı hizada,
4. Derece Alt Bölüm Başlıkları 12 punto, ilk harfleri büyük, italik koyu, paragraf başıyla aynı hizada,
5. Derece Alt Bölüm Başlıkları10 punto, ilk harfleri büyük, koyu, paragraf başıyla aynı hizada,
Ana paragraflar 12 punto, normal olarak yazılır.
Dipnot başvuru ve metinleri, 9 punto, tek satır aralığı, her iki yana yaslanmış olacaktır.
· Başlıklardan sonra 6nk aralık bırakılmalıdır.
· Sayfa kenar boşlukları, soldan 3.5, sağdan 2.5, alttan ve üstten 3 cm olmalıdır.
· Ön Sayfalar, İçindekiler küçük Romen Rakamları ile i’den başlatılarak ve ilk sayfada numara gözükmeden numaralandırılır.
· Sayfa numaraları 12 punto, koyu olarak sayfanın alt kısmında ve sağa dayalı olarak yazılır.
· Satır ve paragraflar en sol kenardan başlatılmalıdır.
· Her paragrafın ilk satırı 1.25 cm içeriden (sol sekme/tab) başlatılmalıdır.
· Satır aralığı, paragraflarda 1.5 satır aralığı olarak düzenlenmelidir.
· Paragraflar her iki yana yaslanmış olmalı ve paragraflar arasında 6nk önce boşluk bırakılmalıdır.
· Her ana bölüm yeni bir sayfada başlatılmalıdır.
ÖRNEK
1. BÖLÜM
BÖLÜM BAŞLIĞI
1.1. ANA BÖLÜM BAŞLIĞI (2. DERECE)
1.1.1. Alt Bölüm Başlığı (3. Derece)
1.1.1.1. Alt Bölüm Başlığı (4. Derece)
1.1.1.1.1. Alt Bölüm Başlığı (5. Derece)
3.3. Bölüm Başlıkları
· Tez metninin bölüm ve alt bölüm başlıkları (1, 1.1, 1.1.1. gibi) numaralandırılmalıdır.
· Bir bölüm başlığından hemen sonra bir alt bölüm başlığı başlamamalı, bölümleri tanıtmaya yönelik en az bir geçiş paragrafı yazılmalıdır.
3.4. Şekiller
· Şekil numarası ve açıklaması şeklin altında ve şekilden sonra 1 satır boşluk bırakılarak yazılmalıdır.
· Şekillere her ana bölümün numarası ile başlayan ve o bölümün kaçıncı şekli olduğunu gösterecek şekilde numara verilmelidir. Örneğin 3. bölümün 2. şekli için “Şekil 3.2” olarak numaralandırılır.
· Şeklin açıklaması, şekil numarasından sonra bir karakter boşluk bırakılarak, ilk sözcüğün ilk harfi büyük diğer harfler küçük olacak şekilde ve koyu yazılmalıdır.
· Şekiller ve başlıkları metin içinde ortalanmalıdır.
· Bir yayından aynen alınan şekillerde şeklin kaynağı, şeklin altında Kaynak: yazdıktan sonra referans olarak gösterilmelidir.
3.5. Tablolar
· Tablo numarası ve açıklaması tablonun üstüne yazılmalıdır. Açıklama ve tablo arasında 1 satır boşluk bırakılmalıdır.
· Tablolara her ana bölümün numarası ile başlayan ve o bölümün kaçıncı tablosu olduğunu gösterecek şekilde numara verilir. Örneğin 3. bölümün 2. tablosu “Tablo 3.2” olarak numaralandırılır.
· Tablonun açıklaması, tablo numarasından sonra bir karakter boşluk bırakılarak, ilk sözcüğün ilk harfi büyük diğer harfler küçük olacak şekilde koyu olarak yazılır.
· Tablolar ve başlıkları metin içinde ortalanmalıdır.
· Bir yayından aynen alınan tablolarda tablonun kaynağı tablonun altında Kaynak: yazdıktan sonra referans olarak gösterilmelidir
4. Atıflar (Referans, Gönderme)
Tezde, başka kaynaklardan yapılan alıntılar, ya aynen aktarılır veya özü değiştirilmemek kaydıyla tezi yapanın kendi cümleleriyle özetlenerek yahut yorumlanarak verilir. Her iki durumda da, alıntı yapılan kaynağa (metin,tablo,şekil ve benzeri dahil) mutlaka atıfta bulunulmalıdır. Bu konuda aşağıdaki ilkeler uygulanır.
· Kaynaktan aynen alınan bilgiler (quotation), çift tırnak içinde(“…..”) gösterilirler. Tezi hazırlayanın, kaynaktaki bilginin özünü değil, biçimini değiştirerek yaptığı alıntılar ise, çift tırnak arasına alınmadan gösterilirler. Her iki alıntı türünde de, ilgili kaynağa mutlaka atıf yapılır ve atıfların her birine, bir birini izleyen numaralar verilir.
· Tezde, kaynaktan aynen aktarılan bilgilerin tamamı verilebileceği gibi, örneğin cümle, paragraf veya sayfalar halindeki bilgilerin sadece belli kısımları da verilebilir. Bu durumda, cümlelerde belli kelimelerin, çeşitli cümlelerin, paragraf ve sayfaların atlanarak verildiğini göstermek üzere, atlanan yerler üç nokta ile belirtilir.
· Başka kaynaklardaki bilgilerin aynen aktarılması durumunda, kaynaklarda noktalama işaretleri ve çeviri yanlışları dahil olmak üzere harf, cümle, tarih, yer vb. gibi yanlışlıklar da tekrarlanır. Tezi yapan kişi, kaynak metindeki yanlışlıkları düzelterek vermek isterse, o zaman doğru bilgi, yanlış bilgiden hemen sonra bir parantez içinde gösterilir.
· Kaynaklardan aynen yapılan alıntılar, bir cümleyi aşmayacak uzunluktaysa, tez metni içinde verilirler. Daha uzun alıntılarda, alıntının ilk ve son satırları ile tez metni arasında 1.5 aralıklı boşluk bırakılarak, alıntı ile metnin ayırt edilmesi sağlanır. Bu tür alıntılar için, tez metninde kullanılan puntodan daha küçük punto kullanılır.
· Başka kaynaklara yapılan atıflar iki şekilde,
Ya aşağıda 4.1’den başlayarak ayrıntısı belirtilecek olan, referans dipnotu şeklinde, ya da, metnin içinde olmak kaydıyla, aşağıdaki örneklerde gösterildiği gibi, parantez içinde, baş harfi büyük olmak kaydıyla yazarın soyadı, virgül, yayın tarihi, iki nokta üstüste, sayfa no’su şeklinde yapılmalıdır. Yayın tarihi olmayan eserler için ‘tarih yok’ anlamında ‘t.y.’ kısaltması kullanılır.
Örnek a) Homans soyadlı bir yazarın makalesine yapılan atıf;
(Homans, 1962: 175)
Örnek b) Sartori soyadlı bir yazarın, yayın tarihi belirsiz makalesine yapılan atıf;
(Sartori, t.y.: 25-30)
Örnek c) Bir makale veya kitabın bütününe yapılan atıf;
(Kaboğlu, 1993), (Bohannan, 1968)
4.1 Dipnotlar
4.1.1. Dipnotun Metindeki Yeri ve Numaralandırılması
Tez metninin sayfa altlarında, gerekli görüldüğü ölçüde metin içinde yer verilmeyen alıntılar veya metnin ilgili sayfasındaki herhangi bir bilgiyle ilgili kısa açıklama, karşılaştırma veya yorumları ortaya koymak için de dipnotlar verilir.
Dipnotlar, her sayfada metnin en son satırının altında, tek satır aralık bırakılarak sayfanın sol kısmından başlayan kısa bir çizgiyle, metinden ayrılırlar. Sayfanın sol ve sağ kenar boşlukları arasındaki bu çizginin altında, tek satır aralık bırakılır. Dipnotlar bu kısma, birbirini izleyen numaralara uygun surette yerleştirilirler. Dipnotlara, ya tezin ilk bölümünden başlayarak diğer bölümlerde de birbirini izleyen numaralar verilir, yada her bölümün ilk sayfasında 1’den başlayarak bölüm sonunda tamamlanacak numaralar verilir. Her yeni bölüm için tekrar 1’den başlayan numaralama yapılır. MS Office/ Word yazılımında dipnot seçenekleri otomatik olarak düzenlemeleri yapmaktadır.
Atıf vermek veya açıklamada bulunmak amacıyla verilenler dışında sadece bir kavramı aydınlatmak için verilen dipnotlar numara yerine *, ** şeklinde sembollerle de gösterilebilir.
4.1.2. Referans Dipnotları İle İlgili Kurallar
Referans dipnotlarında, ilgili kaynağa ilk kez referans veriliyorsa, bu referansta, eserle ilgili mevcut bibliyografik bilgilerin tümü, aşağıdaki sırayla yer alır:
Yazar adı ve soyadı, eser adı, yayına hazırlayan(veya editör), çeviren veya çizer adı ve soyadı, cilt, basım, baskı ve yayın bilgisi (cilt sayısı, basım sayısı, baskı sayısı, seri adı, yayın yeri, yayınevi, yayın tarihi), cilt numarası ve sayfa sayıları.
Eğer referans dipnotlarında, aynı kaynağa ikinci veya daha fazla atıfta bulunuluyorsa, yukarıdaki bilgiler kısaltılarak verilir. (Bakınız 4.1.3. ve Örnek 3)
Yazar Adı: Bir eserde yazar, kişi veya tüzel kişi(kurum, kuruluş gibi) özelliğini taşıyabilir. Dipnotta, yazar adları, kaynak kitabın iç kapağında verildiği şekilde tekrarlanır. Yani önce yazar adı,(varsa önce ilk, sonra ikinci adı), sonra yazarın soyadı belirtilir.
· İki veya üç yazarlı eserlerde, her yazarın adı, eserin iç kapağında verilen sırayla ve aralarına virgül konularak verilir.
· Üçten fazla yazarı olan eserler için, sadece ilk yazarın adı ve soyadı verildikten sonra ‘ve diğerleri’ anlamına gelen ‘v.d.’ veya Latince et. al. ibaresi kullanılır.
· Atıf yapılan eserin iç kapağında herhangi bir yazar adı verilmemişse ve eserin yazar/ yazarları başka sayfa veya kaynaklardan da elde edilememişse, o zaman dipnot, eser adıyla başlar. Ancak, eserin yazarları başka sayfa veya kaynaklardan doğru olarak saptanmışsa, o zaman bu adlar, atıf yapılan eserin iç kapağı dışında bir yerden elde edildiklerini göstermek üzere, parantez içine alınırlar.
· İç kapakta, yazarın takma veya müstear adı kullanılmışsa, bu ad dipnotta da aynen verilir. Ancak, yazarın gerçek adı biliniyorsa veya saptanmışsa, takma addan sonra bir parantez veya köşeli parantez içinde gösterilebilir.
Kitap adı: Kitap adı, atıf yapılan eserin iç kapağında olduğu şekilde verilir. Ancak, kitap adı, hem asıl ad, hem de tamamlayıcı ikinci ve/veya üçüncü adlardan oluşmuşsa, o zaman asıl ad ve tamamlayıcı ikinci ad arasına, iç kapakta olmasa bile iki nokta üst üste konur. Böylece, asıl ve tamamlayıcı adın birbirine karıştırılması önlenir.
Dipnotlarda kitap adları, koyu renk harflerle yazılır ve kitap adından hemen sonra virgül konur.
Süreli yayınların adları, kitap adları gibi koyu renk harflerle yazılır.
Yayına hazırlayan (veya editör), çeviren, resimleyen, çizen vb.’nin adları: Kitap, makale gibi eser adlarından sonra, eğer varsa, yukarıda belirtilen kişi/kişiler, ‘yayına hazırlayan, editör, çeviren vb.’ dendikten sonra, iki nokta üst üste konarak gösterilir. İstenirse, bu işlev adları, ‘ yay.haz., eds., çev., çiz., ‘ şeklinde kısaltılarak da verilebilirler.
Makale Adı: Makale yazarı/yazarlarının adından sonra virgül konur. Virgülden sonra makale adı, çift tırnak içinde verilir. Makale adından sonra yine virgül konur. Bunu kitap adı gibi yazılan süreli yayının adı izler.
Tez Adı: Yayınlanmamış tezlerin adları, makale adı gibi çift tırnak içinde verilir.
Ansiklopedi maddelerinin adları: Makale adı gibi verilir.
Elektronik kaynaklara ilişkin dipnotlarda ise,
· Eser, aynı zamanda daha önce basılı halde yayınlanmışsa, o zaman, önce yazının yer aldığı ilk kaynağın referans dipnotu, daha sonra da eserin yer aldığı elektronik kaynağın site adı ile siteden yararlanılan tarih verilir.
· Eğer eser daha önce basılı halde yayınlanmamışsa, varsa yazarın adı ve soyadıyla eser adı, sonra eserin yer aldığı elektronik kaynağın site adı ve siteden yararlanılan tarih verilir.
Cilt, Basım, Baskı ve Yayım Bilgisi: Dipnotlarda, yazar adı, eser adı, çeviren, çizen, hazırlayan kişilerin adlarından sonra, cilt, basım, baskı ve yayın bilgileri, 4.1.2.’deki sıraya uygun biçimde verilir.
Cilt bilgisi: Yukarıda belirtilen cilt bilgisi, genel olarak atıf yapılan kitaplar için geçerlidir. Bir kitap, sadece bir ciltten ibaretse, cilt bilgisi verilmez. Kitap birden fazla cilt halinde yayımlanmışsa, bu durumda, kitabın kaç ciltten oluştuğu, örneğin 4 c. şeklinde belirtilir. Cilt sayısından sonra virgül konur ve eğer varsa basım ve baskı sayıları verilir.
Basım, baskı bilgisi: Atıfta bulunulan eser ilk basım (edition) ise, dipnotta basım sayısı belirtilmez. Ancak eserin, 2. veya daha sonraki basımlarından yararlanıldıysa, o zaman basım sayısı, 2. bs., 3. bs. şeklinde belirtilir.
Atıf yapılan eserin basım sayısının yanı sıra, baskı (print, printing) sayısı da mevcutsa, bu sayı da, basım bilgisinden sonra virgül konarak gösterilir. Örneğin, 3. bs., 12. bsk. gibi.
Yayım bilgisi: Bu bilgi, atıf yapılan eserin yayım yeri, eseri yayımlayan kuruluş ve eserin yayım tarihinden oluşur. (İstanbul: Remzi Kitabevi, 1999 gibi) Yayım yeri ile yayımcı kuruluş arasına iki nokta üstüste işareti ( : ) konur.
Atıfta bulunulan eserde yayım yeri yoksa, bu durum ‘y.y.’ (yayım yeri yok) kısaltmasıyla, yayımcı kuruluşun adı yoksa, yine ‘y.y.’ (yayımcı yok) kısaltmasıyla ve yayım tarihi belirtilmemişse ‘t.y.’ (tarih yok) kısaltmasıyla gösterilir.
Eserin iç kapağında yayım tarihi belirtilmemişse, ancak iç kapağın arkasında copyright tarihi (© sembolünden sonra verilen tarih) gösterilmişse, o zaman bu tarih, dipnotta yayım tarihi olarak verilir.
Cilt ve Sayfa Numaraları: Dipnotlarda, kitap, süreli yayın, ansiklopedi, tez gibi eserlerin hangi cildinden alıntı yapıldığını göstermek için, ilgili cilt numarası büyük Romen rakamıyla verilir. Bundan sonra virgül konur ve hemen ardından alıntı yapılan sayı, virgül, yayım yılı, virgül, ilgili sayfa veya sayfaların numarası verilir. (Örnek: C:IV, No:4, 1995, s.1 gibi)
Arşiv Belgelerine Yapılan Atıflar: Bu tür atıflar için verilen dipnotlarda, belgenin mahiyetini bildiren açıklama, belge tarihi, arşiv ve varsa dosya numaraları belirtilir.
Gazete Makaleleri veya Haberlerine Yapılan Atıflar: Gazete makaleleri ve haberlerine yapılan atıflarda, süreli yayın makaleleri için belirtilen kurallar uygulanır. Ancak, her iki durumda da, makale veya haber başlığından sonra, ilgili gazetenin adı, günü, ayı, yılı ve sayfası belirtilir.
Kutsal Kitaplara ve Klasik Eserlere Yapılan Atıflar: Kuran ve benzeri kutsal kitaplara yapılan atıflarda, kitap adları, koyu renkle yazılmaz.
Latin ve Eski Yunanca klasik eserlere yapılan atıflarda, eser adları, koyu renkle yazılır. Ancak, bu eserlerin cilt numaraları küçük Romen rakamlarıyla, bölümleri ve sayfa numaraları ise Arap rakamlarıyla gösterilir.
Bu maddeye ait örnekler Örnek 3’de belirtilmiştir.
4.1.3. Dipnotlarla İlgili Diğer Kurallar
Referans dipnotlarında, aynı kaynağa ikinci veya daha fazla atıfta bulunulması gerektiğinde, bibliyografik bilgiler, aşağıdaki sırayla ve kısaltılarak uygulanır:
Yazarın soyadı, virgül, eserin uygun biçimde kısaltılmış adı, virgül, sayfa numarası.
Bu konuda aşağıdaki listede verilen uluslararası ve Türkçe kısaltmalardan bir tanesi tercih edilmeli; tercih edilen kısaltma yöntemi tezin bütününde uygulanmalıdır.
5. Bibliyografya / Kaynakça:
Tez metninde Ek’ler kısmından hemen önce veya sonra yer alması gereken bibliyografyada, atıf yapılan kaynaklarla ilgili olarak dipnotlarda verilen tam bibliyografik kimlikler, bibliyografyada da aynen yansıtılır. Ancak, bibliyografyada, kaynakların yazarlarının soyadı en başa alınır. Soyadı ile ad arasına virgül konur. Addan sonra da nokta konur. Bibliyografyada, yazar soyadı ve adından sonra yer alacak bilgilerin düzenlenişinde, Örnek 4, 5 ve 6’da gösterilen yöntemlerden biri tercih edilebilir.
Bibliyografyada yer alan kitaplar için, sayfa numarası belirtilmez.
Ancak, makalelerde, makalenin hangi sayfalar arasında yer aldığı belirtilir.
Bibliyografya unsurları, girişlerinin ilk harflerinden başlayan bir düzen içinde alfabetik olarak dizilir.
Metin içinde gösterilen referanslar, bibliyografyada, ilk defa atıfta bulunulan eserler için yapıldığı gibi, açık ve tam olarak verilir.
Örnek 3:
Kitaba atıf:
Giovanni Sartori, Demokrasi Kuramı, Çev. Deniz Baykal, Ankara: Siyasi İlimler Türk Derneği Yayınları, t.y., s. 11.
Talcott Parsons, The Social System, London: Routledge and Kegan Paul, 1964, pp. 3-23.
Bülent Tanör, Türkiye’nin İnsan Hakları Sorunu, 3. bs., İstanbul: BDS, t.y., s. 43.
Bülent Tanör, Osmanlı-Türk Anayasal Gelişmeleri, İstanbul: Der, 1992, s. 25.
Aynı esere izleyen şekilde ikinci kez referans:
Ibid. veya
A.g.e.
Aynı esere, fakat farklı sayfasına referans:
Ibid., s. 40. veya
A.g.e., s. 40.
Araya başka referanslar girildiğinde, Sartori’nin kitabına yeniden referans:
Sartori, Demokrasi Kuramı…, s. 22. veya
Sartori, op. cit., s.22. ya da,
Sartori, a.g.e., s.22.
Edite edilmiş kitapta makaleye referans:
George C. Homans, “Social Behavior as Exchange”, Small Groups, Ed. by. A. Paul Hare, Edgar R. Bogotta, Robert F. Bales, New York: Alfred A. Knopf, 1962, p. 175.
Aynı esere izleyen referans:
Ibid., p. 170. veya
A.g.e., s. 170.
Süreli yayında makaleye atıf:
Ernst E. Hirsch, “İktidar ve Hukuk,” Çev. Hayrettin Ökçesiz, Hukuk Araştırmaları, C.II, No:3, Eylül-Aralık 1987, s. 44.
İbrahim Ö. Kaboğlu, “Düşünce Özgürlüğü: Avrupa Ölçütleri ve Türkiye,” İnsan Hakları Yıllığı, C.XV, 1993, s. 50.
Yukarıda Homans’ın makalesinin aynı sayfasına tekrar atıf:
Homans, loc. cit. veya
Homans, a.g.y.
Ansiklopediye atıf:
Paul Bohannan, “Law and Legal Institutions,” International Encyclopedia of Social Sciences, Vol.IX, Ed. by., David L. Shils, w. Place, McMillan and Free Press, 1968, pp. 73-77.
Klasik eserlere atıf:
Aristoteles, Nikomakhos’a Etik i, 10, s. 22-23.
Kutsal kitaplara atıf:
Kur’an i. 10.
Old Testament iii. 5.
Elektronik kaynağa atıf:
John N.Berry, “Educate Library Leaders,” Library Journal, February 15, 1998, http//www.epnet.com/ehost, 3 Nisan 2000. veya
Bill Crowley-Bill Brace, “A Choice of Futures: Is It Libraries Versus Information?”, http//www.epnet.com/ehost, 30 Mart 2000.
Örnek 4:
Bibliyografya / Kaynakça
Berry, John N. “Educate Library Leaders,” Library Journal, February 15, 1998, http//www.epnet.com/ehost, 3 Nisan 2000.
Bohannan, Paul. “Law and Legal Institutions,” International Encyclopedia of Social Sciences, Vol.IX, Ed. by., David L. Shils, w. Place, McMillan and Free Press, © 1968, pp.73-77.
Crowley, Bill, Bill Brace. “A Choice of Futures: Is It Libraries Versus Information?”, http//www.epnet.com/ehost, 30 Mart 2000.
Hirsch, Ernst, E. “İktidar ve Hukuk,” Çev. Hayrettin Ökçesiz, Hukuk Araştırmaları, C.II, No:3, Eylül-Aralık 1987, s.40-49.
Homans, George C. “Social Behavior as Exchange,” Small Groups, Ed. by. A. Paul Hare, Edgar R. Bogotta, Robert F. Bales, New York: Alfred A. Knopf, 1962, pp.170-183.
Kaboğlu, İbrahim Ö. “Düşünce Özgürlüğü: Avrupa Ölçütleri ve Türkiye,” İnsan Hakları Yıllığı, C.XV, 1993, ss. 45-53.
Parsons, Talcott. The Social System, London: Routledge and Kegan Paul, 1964.
Sartori, Giovanni. Demokrasi Kuramı, Çev. Deniz Baykal, Ankara: Siyasi İlimler Türk Derneği Yayınları, t.y.
Tanör, Bülent. Osmanlı-Türk Anayasal Gelişmeleri, İstanbul: Der, 1992.
Tanör, Bülent. Türkiye’nin İnsan Hakları Sorunu, 3. bs., İstanbul: BDS, t.y.
Örnek 5:
Bibliyografya / Kaynakça
Berry, John N. “Educate Library Leaders,” Library Journal, February 15, 1998, http//www.epnet.com/ehost, 3 Nisan 2000.
Bohannan, Paul. “Law and Legal Institutions,” International Encyclopedia of Social Sciences, Vol.IX, Ed. by., David L. Shils, w. Place, McMillan and Free Press, © 1968, pp. 73-77.
Crowley, Bill, Bill Brace. “A Choice of Futures: Is It Libraries Versus Information?”, http//www.epnet.com/ehost, 30 Mart 2000.
Hirsch, Ernst, E. “İktidar ve Hukuk,” Çev. Hayrettin Ökçesiz, Hukuk Araştırmaları, C.II, No:3, Eylül-Aralık 1987, ss. 40-49.
Homans, George C. “Social Behavior as Exchange,” Small Groups, Ed. by. A. Paul Hare, Edgar R. Bogotta, Robert F. Bales, New York: Alfred A. Knopf, 1962, pp. 170-183.
Kaboğlu, İbrahim Ö. “Düşünce Özgürlüğü: Avrupa Ölçütleri ve Türkiye,” İnsan Hakları Yıllığı, C.XV, 1993, ss. 45-53.
Parsons, Talcott. The Social System, London: Routledge and Kegan Paul, 1964.
Sartori, Giovanni. Demokrasi Kuramı, Çev. Deniz Baykal, Ankara: Siyasi İlimler Türk Derneği Yayınları, t.y.
Tanör, Bülent. Osmanlı-Türk Anayasal Gelişmeleri, İstanbul: Der, 1992.
Tanör, Bülent. Türkiye’nin İnsan Hakları Sorunu, 3. bs., İstanbul: BDS, t.y.
Örnek 6:
Bibliyografya / Kaynakça
BRANIGAN, K. (1968). “Silver and Lead in Prepalatial Crete”, American Journal of Archaelogy, 72/3, pp. 219-227.
GOLDMAN, H. (1956). Excavations at Gözlü Kule, Tarsus II, Princeton: Princeton University Press.
ÖZGÜÇ, T. (1980). “Çorum Çevresinde Bulunan Eski Tunç Çağı Eserleri”, Belleten 44, Sayı 227/2, ss. 459-461.
(1986). “New Observations on the Relationship of Kültepe with Southeast Anatolia and North Syria during the Third Millenium B.C.”, Ancient Anatolia. Aspects of Change and Cultural Development. Essays in Honor of Machteld J. Mellink, eds J.V. Canby et.al, Wisconsin: The University of Wisconsin Press, pp. 31-45.
SPANOS, P.Z., E. STROMMENGER. (1993). “Zu den Biziehungen zwischen Nordwestanatolien und Nordsyrien im III.Jahrtausend von Christus”, Aspects of Art and Iconography: Anatolia and Its Neighbours, Studies in Honor of Nimet Özgüç, Ankara: TTK Basımevi, pp.373-386.
kaynak:yıldızteknik üniversitesi
