Porseleni Kim Nasıl Bulmuştur
Güneydoğu Asya’da, 8 ve 13. asırlarda gelişmiş Pers Çinisi adı verilen yumuşak (düşük derecede pişmiş) seramik olup, Kuzey Afrika’dan İberik Yarımadasına oradan da İtalya ve Avrupa’ya yayılmıştır. Pers Çinisi adı verilen bu yumuşak pişmiş seramik, Avrupa seramiğinin temelini teşkil etmiştir. Diğeri, sert (yüksek derecede pişmiş) seramik olup, Tang ve Sung (8 ve 13. asır) devirlerinde Çin’de gelişmiş, oradan Japonya’ya ve daha sonra da, Avrupa’ya geçmiştir. Bu sert pişmiş seramik, Avrupa’da porselen adını almıştır. Hammadde olarak Çinliler Tun ve Petuntse adı verdikleri feldspat, kuvartz ve ince taneli mika ihtiva eden bir taş ile paingo, pai-tu veya ngo-tu adını verdikleri beyaz plastik bir toprak kullanmışlardır.
Hamur istenilen plastikliğe erişebilmesi için, uzun bir süre dinlendirilmiştir. Bir raporda hamurun 10 sene bekletildiği ifade edilmektedir. Sır, değişen saydamlıkta birkaç tabaka olarak tatbik
edilmiştir. Bu ise Çin porseleninin mat-parlak karekterini meydana getirmiştir.
