Yalnızlık Şiirleri Facebook
Eşdeğeriyle Yan
Eşdeğeriyle yan yana yürürken
Cehennem sokağında birey olmak,
Ve en inceldikten sonra
İlkel sözcüklerle konuşmak seninle.
Saat beş nalburları pencerelerden
Madeni paralar gösteriyorlar,
Yalnızlığı soruyorlar, yalnızlık,
Bir ovanın düz oluşu gibi bir şey.
Hiç bir şeyim yok akıp giden sokaktan başka
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
Her İnsan Yalnızdır
Gölgem, gölgeni bıraktı
Sindi, kuytu bir köşeye
Ayrı güneşler ısıtıyor bedenleri
Ayrı ayrı düşüyor yeryüzüne
Beden çerçevesi.
Zaten bütünlük dediğin nedir?
Saçmasapan bir çelişki…
Her insan bireydir ve tektir
Ne hüznü ortaktır,
Ne de neşesi…
Her bünye içinde eritir,
Çoğul sandığı tekil elemi.
Bırakın mirim masal okumayı
Saded bile yalnızdır,
Ona gelindiğinde!..
Çınar Ağacı
Hani gölgesinde oturduğumuz
Çınar ağacı vardı ya
Hatırladın mı bilmem
Gövdesine ismini yazdığım
Polenlerinden şikayet ettiğin
Yapraklarının yeşilliğine bayıldığın
Aşıkların hep sevdiği çınar ağacını
Bitmek tükenmek bilmeyen
Sohbetler ettiğimiz
Yaprakların hışırtısını
Ayin gibi dinlediğimiz
Çınar ağacını
Dün yine oradaydım
Her zamanki gibi sensiz
Geçmişin hatıralarında kalan
Maziyi yaşadım seninle sensiz
Adsız
Nereye baksam hep sensin
Hapsolmuşum bir garip oyuna
Bir yalnızlıktan kaçarken
Girdim diğerinin koynuna
Yalnızlık, bal şerbet, zehir
Akıl olmaz visalin peşinde
Gönül yanmış kalp esir
Bir çift gözün ateşinde.
